Waarom ik geen telefoonnummer heb.

Zo nu en dan als ik er zin in heb, schrijf ik hier eens iets over de meest gestelde vragen. Nu eentje over mijn beslissing om geen telefoonnummer te gebruiken.

Vroeger had ik er alvast wel een, toen ik nog werkte onder een andere naam. Ik liep toen met twee telefoons op zak. Ik herinner toen nog goed dat ik eigenlijk non-stop bezig was met het beantwoorden van sms-en. Als ik in de winkel was, op toilet was, uit ging, op bezoek was, ging slapen... altijd bezig met antwoorden. 

Een van de grootste redenen is mijn onvoorzichtigheid. Toen ik net begon met deze job heb ik mijzelf vaak tegen de muur geplaatst door ondoordachte handelingen te doen. Mensen kwamen mijn echte naam te weten doordat ik per ongeluk mijn echte Snapchat had gekoppeld aan een telefoonnummer die ik voor werk gebruikte, en als zij mijn nummer hadden gebruikt of hadden opgeslagen, dan kregen zij mijn Snapchat als suggestie te zien... met mijn volledige naam. Dom, ja. Hoe vaak ik ook probeer op te letten, ik blijf zo stomme dingen uitsteken dus ik bedacht dat ik dat misschien beter niet meer deed haha. 

Een ander aspect is het vermijden van de vele telefoontjes. Ik werd non-stop gebeld, veelal door de louche types (ewa, kunde gij nu poepen? Ik heb nu 50 euro voor u als ge naar Brussel komt... bijvoorbeeld). Als ik de voicemails nog allemaal had van toen, ik zou mij kapotlachen waarschijnlijk, maar toen was dat echt een vloek. Ik had (en heb) ook een belfobie. Die is er ooit gekomen doordat ik enorm gestalkt geweest ben. Ook door iemand die mijn identiteit ontdekt had (via mijn telefoonnummer) en die wou zwijgen in ruil voor gratis seks. Natuurlijk ging ik daar niet op in en begon die aan alles en iedereen te zeggen wat ik voor werk deed. Hierdoor is de band met mijn familie zo goed als volledig verbroken geweest, ben ik gestopt met school en de weinige vrienden die ik had lieten mij toen ook allemaal vallen. Toen het uitkwam kreeg ik gigantisch veel telefoontjes van familie/vrienden/kennissen waardoor ik mijn telefoon 3 weken niet meer bekeken had. Ik ging volledig van sociale media en ging volledig incognito. Dat was een erg eenzame periode. Alsof het nog niet erg genoeg was, werd mijn telefoonnummer door die stalker (en mijn pooier die ermee samen werkte uiteindelijk) aan alles en iedereen gegeven. Ik heb het dan over mijn persoonlijke nummer. De stalking ging ook door tot aan mijn voordeur, als ik aan het wandelen was, etc. Dit ging zover dat ik nog steeds niet op sociale media heb gezeten voor anderhalf jaar, dat ik een ander telefoonnummer genomen heb, een andere werknaam gebruikte en zelfs verhuisd ben. Uiteindelijk kwam het goed, maar ik durfde niet meer buiten komen, bestelde alles online, deed mijn job thuis en het enige wat ik toen deed was boeken lezen om de realiteit niet onder ogen te hoeven komen. Deze erg drastische les zorgt voor de belangrijkste reden dat ik geen nummer heb. 

Uiteraard zijn er nog meer redenen. Ik heb bewust gekozen voor een mailadres. In 2021 zijn er maar bijzonder weinig mensen die geen internet hebben als ze buitenshuis zijn. En indien dit toch het geval is, worden er gewoon zeer duidelijke afspraken gemaakt waar we elkaar zullen vinden. Maar in een mail verteld men al een hoop meer dan per SMS. Ik krijg zelden (eerste) mails waar er minder dan 10 zinnen in staan. Vaak een leuke, uitgebreide voorstelling van de ander. De inhoud is een ding, maar de manier waarop de zinnen neergeschreven worden zeggen uiteindelijk nog veel meer. Per mail kan ik een betere inschatting maken van de persoon die ik voor mij zal krijgen. Sinds ik per mail werk, en niet meer via berichten, krijg ik veel meer aangename bezoekers. Het 'cliënteel' die ik nu krijg is veel respectvoller, bekwamer, welbespraakt en er is meer wederkerigheid. Een ander iets dat ik opmerk is dat ik minder vaak in de kou gelaten wordt. Afspraken gaan bijna altijd door, en toen ik via bericht werkte was dat maar 40%. 

Tenslotte was ik - zoals eerder vermeld - ook altijd non-stop bezig met berichten antwoorden. Nu ik per mail werk probeer ik hiervoor een vast moment te vinden op de dag. Berichten zag (of voelde) ik altijd verschijnen terwijl ik geen meldingen krijg van mijn mailbox. Die bekijk ik nu als ik daar zin in heb. En omdat ik graag uitgebreid antwoord geef, vind ik dit ook gemakkelijker op mijn computer. 

Dus, voor mijn geen telefoonnummer meer. 
Voor zij die zich daar zorgen om maken, het werkt echt prima. Als we een afspraak hebben dan zal ik altijd bereikbaar zijn via mail. Ik stuur altijd de dag voordien en de ochtend zelf een mailtje met de vraag of alles doorgaat. Als ik vertrek naar de afspraak, mail ik dat ik onderweg ben en als ik toekom ook (inclusief kamernummer). Voor diegene die geen internet hebben laat ik aan de balie weten dat er iemand naar mijn kamernummer zal vragen en dat die doorgestuurd mag worden of men geeft hun telefoonnummer, die ik dan anoniem kan opbellen indien er een probleem zou zijn. 
Als er iets tussenkomt laat ik dat onmiddellijk weten en ik zie het ook snel als dat omgekeerd het geval is. En in 't slechtste geval ben ik ook nog via Instagram bereikbaar (al verkies ik liever mail). 

Sooo were good.