Als je met een escorte afspreekt, zijn de verwachtingen vaak wel anders dan je eerst dacht. Eens een serieuze blogpost vol 'taalvouten'.

Ik merk vandaag al een groot verschil op met de afspraken die ik nu heb, en de afspraken die ik vroeger had. Vroeger had ik enkel een advertentie zoals de meesten onder jullie die wel al kennen: 'geile blablabla zoekt blablabla'. Ik had dan ook enkel 'klanten' (in deze context noem ik het wel zo) die deden aan vleeskeuring, 1001 eisen hadden en liefst ook niet teveel betaalden. Nadat ik mijn standaarden en principes voor mezelf gewijzigd heb omdat ik er zelf aan kapot ging (lees: hoe kwam ik in aanraking met sekswerk?) besloot ik toch de zaken ook anders aan te pakken in mijn dates zelf. Waar ik hiervoor 'het neuksletje' was, wou ik meer focus op GFE. Ik doe veel zaken op seksgebied heel graag, maar ik besloot mij toch enkel te focussen op de girlfriend experience (GFE). Ook van het principe om voor alles te moeten bijbetalen stapte ik af. Op enkele zaken na is nu alles inclusief in het totaalbedrag. Alleen die lichte wijzigingen al zorgden voor een ander soort mensen in mijn mailbox. 

Als 'corona-maatregel' besloot ik om tijdelijk enkel afspraken van twee uur te doen. Ik wou hetzelfde inkomen voor mezelf garanderen maar toch de helft minder mensen zien op een week. Tot mijn verbazing had ik plots dubbel zoveel afspraken in mijn mailbox.

Vroeger heb ik aan een goedkoper én aan een duurder tarief gewerkt. Toen ik goedkoper werkte dan nu kreeg ik erg vaak degoutante mannen bij mij. Hygiëne was ondermaats, boertig taalgebruik naar mij toe en nog vele andere zaken die ik hier liever niet neerschrijf. Later werkte ik dan duurder dan nu, en dan had ik net hetzelfde probleem maar dan van de rijkere klasse in onze samenleving. Ik zag evenveel mensen, had meer geld maar was er toch niet erg gelukkig mee. Tot ik uiteindelijk het besluit nam om mijn huidige tarief vast te stellen. Gek dat 50 euro toch zoveel verschil kan maken voor mij. Door de eerste coronalockdown zat de schrik er goed in waardoor er in het begin weinig afspraken waren, en ik wou ook niet zo veel afspreken. Als 'corona-maatregel' besloot ik om tijdelijk enkel afspraken van twee uur te doen (toen zag ik nog meerdere mensen soms). Ik wou hetzelfde inkomen voor mezelf garanderen maar toch de helft minder mensen zien op een week. Tot mijn verbazing had ik plots dubbel zoveel afspraken in mijn mailbox. Ik had gedacht dat dit keiveel mensen zou afschrikken maar het was echter het tegendeel. 

Mijn afspraakjes (vanaf nu noem ik ze zo) verliepen zoooo smooth en relax. Er was geen tijdsdruk, er was een garantie om meer dan één keer iets te doen en er waren (zijn) zo goede en diepe babbels met mannen. Ik genoot daar zo hard van dat ik begon te twijfelen om het niet definitief op twee uur te houden (wat nu ook zo geworden is). Ik date nu vele minder, met de garantie op mijn inkomsten én een fijne tijd voor beide partijen. Ik had hiervoor ook wel leuke dates, maar nu geniet ik bijna elke dag van mijn afspraakjes. Het zijn één voor één echt fijne mensen en ik leer zoveel van iedereen en van het leven.

In loop van de tijd vroegen veel mensen dan een tweede of derde keer aan (en vaak zelfs voor een langere tijd). De sfeer wordt steeds losser en waar een eerste date start met 'Hey, ik ben Belle, blablabla *awkward babbeltje*', is het de volgende keren 'en hoe is't met u, en met de kindjes, en wat heb ik daar gezien op Instagram, etc.'. Fantastisch gevoel, uiteraard. 
Helaas is daar ook een keerzijde van de medaille aan (zoals met alles zeker). Ik ben zelf best persoonlijk in mijn gesprekken, en kan er ook voor zorgen dat dit langs de andere kant ook zo is als die daar voor openstaat. Zoveel persoonlijke babbels zorgt dan ook voor een diepe connectie met elkaar. Vaak leiden die zo aangename babbels, met liefdevolle aanrakingen en intimiteit nadien ook tot ellenlange mails met bedankingen en leuke gevoelens (wat ik trouwens fantastisch vind om te lezen).
Ook via mijn sociale media krijg ik veel lieve berichtjes, foto's van poezen en kinderen, foto's van wat ze gekookt hebben diezelfde avond en foto's van verassingen voor mij de volgende keer als we elkaar zien. Ik geniet daar ten volle van en vind het leuk dat velen van jullie zo bezorgd zijn over mij en zich ontfermen over mij. 

Ik date nu vele minder, met de garantie op mijn inkomsten én een fijne tijd voor beide partijen. 

Soms botst men op een vage lijn in een grijze zone die overschreden kan worden. De lijn van verliefdheid. Ik vind dat één van de grootste complimenten die ik kan krijgen: 'ik heb gevoelens voor jou.' hoor ik dan ook best vaak. Zeer zelden komen er wat enkelingen in mijn persoonlijk leven terecht, maar dan op basis van een vriendschap. ik merk dat ik bij dit thema erg dubieuze gevoelens heb. Enerzijds het gevoel van gewild te zijn, en het aanschouwen als compliment. Maar anderzijds zoek ik geen relatie en heb ik niet de intentie om mensen te kwetsen. Een ander conflict is hier dan wat ik in de toekomst moet doen met daten. Ik vind dit geen argument om niet meer af te spreken, maar het kan de zaken ook enorm complex maken (been there done that). 

Het concept GFE en verliefdheid liggen erg nauw bij elkaar. Wat bedoel ik daarmee? Bijna iedereen komt naar mij toe omdat ze iets missen (genegenheid met de vrouw/vriendin, rouw en verdriet, spanning, gemis aan intimiteit, bijzondere fetisjen die niet geuit kunnen worden, etc.). Ik bied mijzelf aan als een zeer gewoon meisje en ik ben van nature uit zeer lief en zorgzaam. Op een date zijn mijn genegenheid, mijn raad, mijn glimlach, mijn guitige ogen, mijn speelsheid niet fake. Ik geniet oprecht van de aandacht, van de seks en van al de rest. De exclusieve aandacht die ik krijg vind ik zalig (aandachthoer... oké flauw zelfspot-mopje, sorry). 

Waarom schrijf ik deze blog? Geen idee wat mijn intentie was. Maar ik had vandaag al de hele dag het gevoel dat ik hierover moest schrijven omdat ik het de laatste tijd steeds vaker voor heb dat men gevoelens krijgt. 

Ik schrijf later nog verder aan deze blog (of niet). Ik zal deze blog nog wat herstructureren, hertypen en de fouten eruit halen (of niet).
In tussentijd: gewoon niet verliefd worden oké?

Support mijn werk aan de hand van een geschenkje van de wishlist.

X Belle