Aan de persoon die mij achtervolgde onderweg naar huis

Ja, ik weet dat je mijn blogs leest.

Het is niet oké om mij vanaf het hotel te proberen achtervolgen tot mijn huis. Ik had het alvast vrij snel door, ondanks de vele twijfels die ik eerst had. Ik dacht dat het in mijn hoofd zat.
Al op de autosnelweg bleef je plakken. Ik deed een test door op het eerst rijvak traag te blijven gaan, en om te checken of je zou doorrijden... nog steeds twijfelend aan mijzelf.

Aan de afrit van mijn gemeente was je me precies even kwijt want je deed een raar manoeuvre die mijn aandacht trok. Ik stopte om te tanken, en je reed door. Ik was het zeker, je volgde mij. 
Op gemakje tanken en dan verder naar huis, en nog geen twee minuten later reed je er opnieuw. Vlak achter mij. 
Toen begon ik te panikeren ja, en ik ben snel afgeslagen aan een kruispunt waar ik door jou bijna een fietser omvergereden heb omdat ik hem niet zag door alle paniek.
Ik reed drie keer zo snel dan de toegelaten snelheid, uit schrik. 

Ik reed kleine straatjes in en kwam zo terug uit op de hoofdbaan, wat een domme fout was van mij want je reed er opnieuw. Ik belde naar een kennis, die me kalmeerde onderweg en me zei naarwaar ik moest rijden. En jij bleef volgen.

Ik reed omwegjes, en stond plots even aan de kant om op adem te komen. Ik wou even een luchtje scheppen voor ik verder naar huis reed, maar toen ik opkeek zag ik jouw auto weer staan. En ik zag jou. Je pinkte en reed weg, maar ik heb je gezien.

En... ik heb een foto van jou, je nummerplaat en je auto op die exacte plek. 

Nadien heb ik je nog enkele malen heen en weer zien rijden in mijn omgeving waar ik toen was. 

Dus wat je bedoelingen ook zijn, wat trouwens fucking stalking is, ik zou maar wegblijven van mij, tenzij je effectief een degelijke uitleg hebt voor dit gedrag. 
Ondertussen ben ik al klacht gaan indienen tegen de politie voor stalking en ik heb alle gegevens die ik van jou heb doorgegeven. 

Dus, als ik jou was laat je je beter niet meer horen of zien.